Radość

Radość to emocja ”poszukiwana”, wywoływana na żądanie. Wciąż utożsamiana ze szczęściem chociaż tym szczęściem nie jest.

Coś więcej ?

Gdy czujemy radość mamy ochotę skakać, klaskać. obejmować i przytulać cały świat. Uznajemy zatem, że świat jest piękny ,a ludzie dobrzy. Nasze ciało też zmienia się kiedy odczuwamy radość. Pojawia się uśmiech, rozluźnione mięśnie, lżejszy oddech, swobodna postawa i zwiększona chęć do życia to tylko niektóre z przejawów radości.

Co ciekawe, to to, że tę pożądaną emocję możemy przywołać z pamięci- wspomnienia ludzi, sytuacji ,miejsc,doznań , mamy zatem możliwości,by gromadzić ten ”kapitał radości”. Gromadzimy więc wspomnienia, relacje, dobre wspomnienia. To taka nasza ”pierwsza pomoc”, gdy mamy trudniejszy czas, kiepski moment w życiu, coś pójdzie nie po naszej myśli.

Radość i jej granice

Kiedy radość trwa długo i jest silnie odczuwana zmienia się w euforię – jednak to jest już problem. Otóż jest ona tak uzależniająca, iż niektórzy sięgają po jej syntetyczne „wywoływacze”. Typu alkohol, narkotyki, środki psychotropowe, a to już radosne i pożądane nie jest. Raczej staje się przyczyną wielkich tragedii.

Ważne zatem, aby tą autentyczną, dziecięcą radość pielęgnować i przekazywać innym. Codziennej radości i tej małej i tej dużej, ale zawsze naturalnej życzę wszystkim.