Kolorowa osobowość

Kolorowa osobowość to pomysł który wprowadził Karl Gustaw Jung na podzielenie ludzi na osobowości. Stosujemy to do dziś. Jaką Ty jesteś osobowością?

Karl Gustaw Jung badając różne typy osobowości najogólniej  mówiąc podzielił je na cztery podstawowe typy, w oparciu o cztery podstawowe barwy:

• Czerwoną.
• Zieloną.
• Żółtą.
• Niebieską.

Charakteryzując je, każdej z barw, przypisał pewne typowe, charakteryzujące dana osobę cechy. 

Kolorowa osobowość – czerwona

Dotyczy osób, które:

Są bardzo aktywne, zdecydowane, o silnych zdolnościach przywódczych.

To zwykle ”urodzeni liderzy”, zadaniowcy, którzy ”wypełniają sobą całą przestrzeń”.

Tacy ludzie mówią dużo, szybko, zdecydowanie i bardzo często w sposób arbitralny, nie znoszący sprzeciwu.

Trudno im pogodzić się z faktem, że ktokolwiek może się z nimi nie zgadzać, lub, że mogą się mylić.

Są to osoby bardzo krytyczne wobec innych, mocno asertywne.

Zawsze muszą mieć rację i to do nich, ma należeć ”ostatnie słowo”.

Są zatem bardzo trudnymi, konfliktowymi życiowymi partnerami, którzy oczekują podporządkowania się ich woli i zdaniu.

Kiedy mówią o szacunku np.: od dzieci, lub współmałżonków, to nie proszą. ale żądają, a decyzje podejmują w sposób arbitralny.

Kiedy chcemy się skomunikować z ”Czerwonymi”, to najlepiej będzie, gdy wykorzystamy do tego maila, sms-a,itp., komunikaty powinny przy tym być krótkie, rzeczowe i dotyczyć konkretów.

Ponieważ to typowi ”zadaniowcy”, oczekują zwięzłych i precyzyjnego określenia zadania.

Przykłady:

1. Żabot togi prokuratora, ma kolor czerwony, bo stanowi odwołanie się do symboliki koloru, do arbitralności osądów postępowania innych ludzi.
2. W biznesie (znowu przez symbolikę koloru), tacy ludzie niejako w naturalny sposób, przyjmują rolę liderów,”nakręcaczy” działań, inicjatorów różnego typu akcji i wydarzeń. To urodzeni dowódcy, których zdanie ma być wykonane na zasadzie starego wojskowego powiedzenia: ”Wykonać, nie meldować o trudnościach”.
3. W sporcie, czerwony, to symbol walki i zwycięstwa. Większość walk wygrywają zawodnicy w czerwonych kostiumach, a firmy produkujące odzież sportową w większości wykorzystują czerwień i jej kombinacje bo to pobudza rywalizację.

Podsumowując:

Czerwony typ osobowości jeszcze raz powiedzmy, że:

• Charakteryzuje osoby witalne, ruchliwe, o dużym temperamencie, silne, zaborcze (w różnych obszarach życia), nie znoszące sprzeciwu, autorytarne, o dużych zdolnościach przywódczych, zadaniowo nastawione do życia, mocno asertywne i nie umiejące przyznać racji innym.
• Są to ludzie, o dużym potencjale, dużej aktywności, którzy w kontaktach ”wypełniają całą przestrzeń” i nie lubią w tym konkurencji.
• Mimo wszystko, ich energia jest inspirująca i ”zaraźliwa”, a towarzysko potrafią być ciekawymi i atrakcyjnymi partnerami.

Kolorem czerwonym powinniśmy otaczać się wtedy, gdy potrzebujemy się wyróżnić, doenergetyzować, i zwrócić na siebie uwagę.

Pamiętajmy jednak, że nadmiar tego koloru, może także być drażniący i pobudzać do niepożądanych zachowań agresywnych. Czyli, zachowujmy równowagę.

Kolorowa osobowość – zielona

Ludzie, których określamy mianem ”zielonych”, to zwykłe osoby, o rozwiniętej inteligencji emocjonalnej, to ci, którzy realizację samych siebie widzą jako troszczenie się o innych.

Są nastawieni na współpracę i poszukiwania tego, co ludzi łączy, a nie dzieli.

Chcąc ”trafić” do ludzi zielonych, powinniśmy zapomnieć o wojskowym tonie, mówić spokojnie, używając:

• proszę,
• dziękuję,
• przepraszam.

„”Zieloni”, bardzo mocno zwracają uwagę na współpracę oraz wspólne zaangażowanie w sprawę.

Zwykle, to osoby zrównoważone, przy których możemy odzyskać spokój i poczucie bezpieczeństwa.

Jak najlepiej wykorzystać potencjał ”Zielonych?”

1. Wyznaczać im takie zadania, by mogli je realizować jako członkowie zespołu, mogą być zatem bardzo wartoścowymi zawodnikami sportowymi w grach zespołowych.

2. Bazując na symbolice koloru zielonego, jako wyciszającego i wzbudzającego skojarzenia z luksusem i spokojem, zatrudniać ich np. w kasynach, bankach i szpitalach szczególnie na ”blokach operacyjnych”.

Będą także bardzo dobrymi strażnikami w lasach i Parkach Narodowych.

Nastawieni na wyrozumiałość i ugodowość, dobrze odnajdą się jako opiekunowie, adwokaci (toga adwokacka ma zielony żabot) i pielęgniarze.

Kiedy stosować kolor zielony?

Zawsze wtedy, kiedy potrzebujemy wyciszenia i spokoju, uzdrowienia i równowagi wewnętrznej.

Kolorowa osobowość – żółta

To ludzie, o których często mówimy ”urodzony optymista”, mający poczucie własnej wartości.

• Pewni siebie.
• Zwykle radośni.
• Emocjonalnie silni – stabilni.
• Twórczy.
• Ciepli.
• Towarzyscy.
• Życzliwi.

Dobrze będą czuli się wśród ludzi, więc to dobrzy handlowcy, restauratorzy, nauczyciele.

To także wynalazcy i kreatorzy, pogodni i nastawieni ”pro” do życia.

Ich słabością i siłą jednocześnie może być to, że nie umieją być sami.

Dobrze czują się tylko wśród ludzi.

Optymizm i pogoda ducha sprawia, że dobrze sprawdzą się jako rehabilitanci,  

Kolor żółty jako symbol wykorzystywany jest też jako ostrzeżenie, tego koloru są wszystkie zwracające na coś szczególna uwagę ostrzegawcze światła w ruchu drogowym.

Kolorowa osobowość – niebieska

Obdarzeni nią ludzie, są zwykle ”wyważeni”.

Kierują się w postępowaniu logiką i dociekliwością.

Skupieni na szczegółach, mogą być uznani za drobiazgowych.

Prezentują mocno emocjonalny styl, koncentrujący się na kontaktach z innymi ludźmi.

Dlatego do dobrego samopoczucia i rozwoju, potrzebują bardzo akceptacji ze strony otoczenia.

Są osobami, które lubią współpracę i mają silnie rozwiniętą potrzebę bycia lubianymi.

Bardzo cenią sobie punktualność, stąd jej brak u innych odbierają jako obelgę pod własnym adresem.

Polecenia, które otrzymują ,powinny być artykułowane grzecznie i bardzo precyzyjne.

”Niebiescy”, dobrze sprawdzą się tam, gdzie potrzeba wnikliwości, dokładności i precyzji. Będą dobrymi kontrolerami, zegarmistrzami grafikami itp.

Jednocześnie pamiętajmy, że ani świat, ani ludzie nie są idealni. Bardzo rzadko występują tzw.”czyste typy” osobowości.

Czerwonemu, zdarza się rozwiązywać problemy egzystencjalne, a niebieskiemu brylować w towarzystwie. i dobrze, bo różnorodność wzbogaca.